تمام مشکلات و مصائب جامعه انسانی، به این دلیل به وجود می آیند که خوبی ها و بدی های مسائل به درستی و کامل و در کنار هم دیده نمی شوند، بلکه قسمتی از آنها از دید بعضی پنهان می ماند و در عده ای دیگر بخش دیگری پنهان می ماند... مثلا عده ای از انسان ها عواقب کاری را سود آور می بینند و عده ای دیگر زیان بار! اما کی حقیقت برای همه آشکار می شود؟ زمانی که واقع بینی رواج پیدا کند، چه کسی بهتر از خدا حقیقت داند؟ پس باید برای برطرف کردن مشکلات به او پناه برد و از او کمک خواست که او حلّال مشکلات و برطرف کننده آنها است.
